SPOTKANIA ROCZNIKA 1951 - 1954

GAUDEAMUS IGITUR

POSŁOWIE DO ROCZNIKA 1951-1954 WSWF

GAUDEAMUS IGITUR

... bowiem minęło 50 lat od chwili, gdy otrzymaliśmy indeksy „Słonecznej Uczelni”.

Z tej okazji
„My Rektor Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu działając na mocy prerogatyw, powierzonych nam przez Wysoki Senat i prześwietnych elektorów, uroczyście poświadczamy...”

Na uroczystość w dniu 4 października 2001 roku w Auli Leopoldyńskij Uniwersytetu Wrocławskiego stawili się: Irka Adamczyk-Hyla, Olga Babiarczyk-Mach, Ela Gwozdowska Bator i Zygmunt Bator, Terenia Bielak-Koźbiał-Ostromęcka, Sewer Bieliński, Bożena Biernacka-Obtułowicz, Józek Bogdanowicz, Teodor Bogusiewicz, Wiesiek Bomba, Leszek Drogoń, Bronek Jackowski, Giza Jagodzińska-Barańska, Danka Jaros-Nowak, Kazio Januszkiewicz, Tadek Kalisz, Ela Kałuża-Heruday, Mietek Kicera, Józio Kowalski, Staszek Kupczyk, Leszek Lisowski, Magda Lubieniecka-Maksymowicz, Staszek Maj, Leszek Makuch, Rysiek Mastrzykowski, Basia Nowakowska-Dratwińska, Janka Około-Przybylska i Staszek Przybylski, Staszka Podgórska-Starobrat, Sławek Respondek, Czesio Rycak, Tadek Sajan, Irek Sarzyński, Krystyna Sitek-Kędzior, Ewa Sławik-Onisk, Fredek Wedler, Danka Wójtowicz- Kulik i Flanka Zamojska-Mrowiec. Ponadto na podium, wśród profesury zasiedli nasze koleżanki i koledzy Krystyna Pawłaszczyk-Dobosiewicz, Tadek Bober, Ewaryst Jaskólski i Wiesiek Trzeciak a działania organizatorów uroczystości wspomagała Myszka Trzeciak-Grabowska.

Wielkie brawa, wspaniały rocznik 1951-54! Gdzież jest drugi taki, który po 50 latach zgromadził tak liczne grono?

Spotkania rocznika zainaugurowaliśmy 9 lat temu i od tego czasu stale ktoś przybywa. Oprócz „stałych bywalców”, po latach pojawiali się: Albert Dor, Romek Ludwig, Jasio Nowak, który ze wzruszenia aż się popłakał. Kolejno zjawiali się Krystyna Pawłaszczyk-Dobosiewicz, Halina Gableta-Walasek i Zbyszek Gajdecki. W tym roku, po raz pierwszy przyjechali Teodor Bogusiewicz, Tadek Kalisz i Rysiek Wrzos, który w obecności żony przysięgał, że teraz to już będzie przyjeżdżał.

W tych rocznikowych spotkaniach przynajmniej po 1 razie uczestniczyło łącznie 65 osób.

Po uroczystościach w auli i poczęstunku Jego Magnificencji Rektora w Sali Muzycznej, mała grupka, pod wodzą Eli Gwozdowskiej-Bator, odbyła spacer po starym mieście.

O godz. 16 kawalkada aut ruszyła do Kobylej Góry. Tu w przytulnym i eleganckim pensjonacie „Maciejanka” kontynuowaliśmy nasze spotkanie. Rozpoczęliśmy od uroczystej kolacji połączonej z pląsami. Forma, jaką prezentowaliśmy na parkiecie znalazła uznanie członków orkiestry. Następnego dnia, po śniadaniu, ruszyliśmy do Janki i Staszka Przybylskich na kawę i coś słodkiego. Ich królestwo, wiejska chata, stoi w środku lasu i w cudownym ogrodzie. Odwiedziny te wykorzystaliśmy na całkiem udane grzybobranie. Wieczorem zasiedliśmy przy ognisku. Były kiełbaski i śpiewy a rozpoczęte tu rozmowy kontynuowaliśmy po powrocie do pensjonatu. Długą i fascynującą historię swego życia opowiedział nam Tadek Kalisz obdarowując przy okazji wszystkie koleżanki czekoladami.

Długie były „Polaków rozmowy” i gdy w sobotę po śniadaniu trzeba było się pożegnać, czuliśmy jakiś niedosyt. Nic więc dziwnego, że na pytanie czy następne spotkanie ma być w następnym roku, za dwa, czy trzy lata, rozległo się chóralne „ZA ROOOOOK!!!!”

Eliza Gwozdowska-Bator

POSŁOWIE DO ROCZNIKA 1951-1954 WSWF

W czasie wielu spotkań koleżeńskich zastanawialiśmy się nad niewątpliwym fenomenem naszego rocznika. Polega on na tym, że mimo upływu półwieku od rozpoczęcia studiów chcemy się ze sobą spotykać i to w bardzo licznym gronie (około 40 osób) na corocznych zjazdach.

W 1954 roku ukończyło ówczesną WSWF 111 osób według księgi pamiątkowej z 1996 roku „50 lat AWF we Wrocławiu”. Niestety, zgodnie z nieubłaganymi prawami natury odeszło na zawsze 20 osób. Około 30 osób nigdy nie zaszczyciło naszych zjazdów swoja obecnością. Niektórzy kontaktowali się z nami listownie, ale kilkanaście osób nie przejawia chęci spotkania się z nami. Przyczyny są różne, stan zdrowia, wyjazdy za granicę, a pewnie są i inne nieznane nam.

I właśnie na ostatnim, przeuroczym spotkaniu z dniach 4 - 6 października 2001 w znakomitych warunkach pensjonatu „Maciejanka” w Kobylej Górze próbowaliśmy rozwiązać problem pt.: „dlaczego i po co chcemy się ze sobą spotykać” Można by ten dylemat ująć w kilku punktach:

1. Trzyletni okres studiów w bardzo bliskim kontakcie ze sobą,
a) wspólne zamieszkiwanie większości z nas w akademiku,
b) codzienne, wielogodzinne zajęcia sportowe w bliskim, fizycznym kontakcie ze sobą,
c) współprzebywanie na jednym niewielkim terenie naszej uczelni,
d) wspólne, wielotygodniowe obozy sportowe, letnie i zimowe,
e) jednakowe „umundurowanie” w czerwone dresy (zwane wówczas overole), łączące nas szczególnie na obiadach w stołówce na ul. Wojciecha z Brudzewa,
f) dla chłopców miesięczny obóz wojskowy.

2. Wesołe, radosne usposobienie większości z nas, a szczególnie zawodowych zgrywusów na przykład Bomba, Dratwiński, Gierczak, niezapomniany i dający wciąż o sobie znać w ten sposób „Hitler” - Bronek Jackowski, czy Maciulska, Jasio Nowak, Piątek, Steczek, Sułek, Teryks, Wrzos i wielu innych. To oni wytwarzali specyficzną atmosferę humoru, która udzielała się innym.

3. Wszyscy byliśmy młodzi, zdrowi, wysportowani, a to też wpłynęło na nasz sposób bycia.

4. Wielki wpływ na nasze zachowanie miała doskonała kadra nauczająca, równie pogodna i dowcipna, że wymienię takie nazwiska jak niezapomniany „Franio” Wandokanty, Weinert, czy instruktorzy pływania, którym szczególnie miłe koleżanki dostarczały wielu humorystycznych sytuacji (np. Maciulska). Równie wielu komicznych sytuacji dostarczało Studium Wojskowe, zarówno w ciągu roku akademickiego, jak i na poligonie w czasie wakacji.

5. Obecnie większość z nas to emeryci, którzy mają za sobą okres pracy zawodowej, pogoni za pieniędzmi, kłopotów z wychowaniem dzieci. Spotkania koleżeńskie w grupie rówieśników, to okazja do rozmów na różne tematy nurtujące wszystkich.

6. Nie byłoby po latach naszych zjazdów tak licznych i radosnych gdyby nie inicjatywa i zaangażowanie kilku osób - kolegów takich jak Bator, Bober, Jaskólski, Jackowski, Mycha Trzeciak-Grabowska i inni. To oni te zjazdy stworzyli. Jednak osobą, która uruchomiła trwający już 10 lat cykl zjazdów jest niewątpliwie Tadeusz Bober - profesor i były rektor AWF, przy technicznej współpracy płk. Zygmunta Batora. Chwała im.

Na naszą ankietę dotyczącą przebiegu kariery zawodowej, sportowej rodzinnej odpowiedziało tylko 27 osób, stąd podsumowanie będzie niepełne.

Osiągnięcia sportowe:

W czasie studiów w latach 1951-54 lub po ich zakończeniu wielu naszych kolegów osiągnęło znakomite wyniki sportowe, wielu osiągnęło też mniej znaczące wyniki, ale zajmowało się poważnie sportem wyczynowym (wówczas czysto amatorskim).
Niewątpliwie największy sukces sportowy osiągnął Stanisław Przybylski (pseudonim Biceps), który był czterokrotnym mistrzem Polski w pięcioboju nowoczesnym i zdobywcą V miejsca drużynowo i VII indywidualnie na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie w 1960 roku, za co został wyróżniony tytułem najlepszego sportowca Dolnego Śląska w tymże roku. Inni - w kolejności alfabetycznej uzyskali następujące, znaczące wyniki:

Irena Hyla (Adamczyk) - I liga koszykówki, AZS Wrocław,
Józek Bogdanowicz - czołowy oszczepnik Dolnego Śląska, obecnie zdobywający mistrzostwa w tenisie dla weteranów,
Kazik Borkowski - jeden z najlepszych płotkarzy na 400m na Dolnym Śląsku,
Adam Cibicki - I liga siatkówki,
B. Goplański - znakomity szachista,
Ela Bator (Gwozdowska) - I liga koszykówki,
Gizela Barańska (Jagodzińska) - akademicka mistrzyni Polski w pływaniu,
Ewaryst Jaskólski - najpierw doskonały biegacz (400 m), potem znakomity dżudoka,
Marian Liberowicz - akademicki mistrz Polski w ósemce wioślarskiej,
Magda Maksymowicz (Lubieniecka) - mistrzyni i rekordzistka Polski w pływaniu,
Romek Ludwig - czołowy szczypiornista i szpadzista (I klasa),
Tadeusz Kalisz - kadra narodowa szczypiorniaka jedenastoosobowego,
Staszek Kupczyk - kadra narodowa szczypiorniaka,
Jan Nowak -1 liga bokserska,
Leszek Makuch - ciężkoatleta i piłkarz,
Eulalia Olejnik - czołowa specjalistka w biegu na 200 m w Polsce,
Danuta Skitek - doskonała koszykarka w drużynach polskich i francuskich,
Halina Walasek (Gableta) - I liga siatkówki,
Wrzos Ryszard - 1 liga piłki nożnej, reprezentant Polski.

Do tego trzeba dodać całą plejadę bardzo wszechstronnych sportowców, odnoszących sukcesy w wielu dyscyplinach. Wśród nich wymienić można: nazwiska: Głogowska, Piontek, Zamojska, Sławik, Sauter, Dzidzik, Jackowski, Jednoróg, Łossowski, Respondek, Sarapuk, Sarzyński, Grabowska (Trzeciak) i inni.

Osiągnięcia zawodowe w sporcie:

Koledzy nasi okazali się wybitnymi fachowcami w wyuczonej dziedzinie - wychowaniu fizycznym, sporcie wyczynowym i rehabilitacji. Wiesław Augsburg, trener kadry narodowej płotkarek, a jako ciekawostkę można podać, że był również trenerem późniejszej sławnej piosenkarki Maryli Rodowicz.
→ Tadeusz Bober, profesor zwyczajny kf, rektor AWF, visiting profesor na wielu uczelniach zagranicznych.
→ Wiesław Bomba, trener koszykówki, działacz w komisji zjazdów PZPN.
→ Ela Bator - Gwozdowska, działaczka sportowa i turystyczna (przewodnik górski i wrocławski).
→ Bronisław Jackowski, działacz sportowy i samorządowy, prezes Okr. Z. Piłki Siatkowej w Sieradzu, radny Rady Miejskiej w Zduńskiej Woli.
→ Ewaryst Jaskólski, prof. zwyczajny AWF, trener i wychowawca reprezentantów Polski w judo.
→ Magda Maksymowicz (Lubieniecka), trenerka pływania, wychowawczyni olimpijczyka i mistrzów Polski.
→ Stanisław Maj, znakomity nauczyciel i trener l.a. Wraz ze szkolną drużyną zdobywał laury w Spartakiadach na szczeblu ogólnopolskim (1. miejsce).
→ Lesław Makuch - współpraca z kadrą narodową piłki nożnej, ręcznej, siatkowej, bokserskiej, ciężarowców; wybitny specjalista w zakresie przygotowania ogólnego.
→ Janina Przybylska (Około) przygotowania masowych pokazów gimnastycznych we Wrocławiu i Warszawie.
→ Krystyna Dobosiewicz (Pawłaszczyk), profesor zwyczajny, kierownik katedry rehabilitacji Śląskiej Akademii Medycznej (lekarz od 1972).
→ Stanisław Piątek, trener II ligowej drużyny żeńskiej w koszykówce.
→ Sławomir Respondek - trener i sędzia międzynarodowy w podnoszeniu ciężarów i tenisie stołowym.
→ Czesław Rycak, trener piłki ręcznej, sędzia międzynarodowy.
→ Danuta Skitek, trenerka II ligowego zespołu koszykarek we Francji.
→ Maria Grabowska (Trzeciak), choreograf zespołu pieśni i tańca AWF o sukcesach międzynarodowych.
→ Wiesław Trzeciak - profesor zwyczajny Akademii Medycznej w Poznaniu, lekarz, wybitny specjalista biochemii i biologii molekularnej, visiting profesor na wielu uczelniach zagranicznych (szczególnie USA i Niemcy).

Rehabilitacja;

W tej dziedzinie nasi koledzy odnosili również sukcesy. Największą karierę zrobiła Krystyna Dobosiewicz, a inni specjaliści to Dałkowski, Dzidzik, G. Barańska, D. Wojtowicz (Kulik).

Wojsko:

Kilku kolegów otrzymało nakaz pracy w wojsku i po kursie dokształcenia oficerów (KDO) w szkole Oficerskiej w Elblągu trafiło do klubów sportowych lub jednostek jako instruktorzy wychowania fizycznego. Do końca swojej kariery zawodowej pozostało w wojsku kilku i już jako pułkownicy przeszli na emeryturę: Zygmunt Bator, Zbigniew Gajdecki, Teodor Bogusiewicz, Stanisław Trznadel i Józef Wiśniewski.

Inne zawody:

Jak to czasami w życiu bywa nie wszyscy wytrwali w zawodzie wyuczonym na naszej uczelni. Część skończyła inne studia, inni zrezygnowali z zawodu na rzecz zawodów bardziej korzystnych finansowo lub zmienili zainteresowania:

Zbigniew Dzik - praca w kuratorium warszawskim i GKKF.
Irena Głogowska - salon krawiecki i mody strojów ślubnych.
B. Goplański - dyrektor PTTK W Opolu.
Z. Kopaczyńska - praca w USA.
J. Kowalski - sadownik.
Z. Leśniak - lekarz, ordynator szpitala.
R. Łossowski, dyrektor ośrodka w Kłodzku i dyrektor administracyjny AWF.
J. Przybylska - dyrektorka technikum Kinematografii.
S. Przybylski - nauczyciel matematyki po studium Nauczycielski i studiach na Uniwersytecie Wrocławskim.
T. Sajan - praca w dyplomacji po studiach ekonomicznych.
J. Michnowska (Szul) - studia na UW z historii, doktorat i wykładowca na AWF.
W. Trzeciak - lekarz, profesor AM w Poznaniu.
F. Wedler - inżynier budownictwa, Politechnika Wrocławska.
R. Ludwig - inżynieria sanitarna, Politechnika Wrocławska.

Stopnie i tytuły naukowe zdobyte przez absolwentów rocznika 1951-54

Lp.	Nazwisko i imię	Rok zdobycia doktoratu	Rok mianowania na stopień naukowy profesora
1	Ewaryst Jaskólski	1962	1997 (n. kultury fizycznej)
2	Tadeusz Bober	1963	1979 (n. kultury fizycznej)
3	Krystyna Dobosiewicz-Pawłaszczyk	1966	1999 (medycyna)
4	Aniela Jarosińska-Sauter	1967
5	Wiesław Trzeciak	1968 (med.)	1992 (medycyna)
6	Lesław Makuch	1970
7	Maria Grabowska-Trzeciak	1971
8	Jan Nowak	1973
9	Marin Liberowicz	1974
10	Gizela Barańska-Jagodzińska	1975
11	Jadwiga Michnowska-Szul	1978 (historia)
12	Wiesław Augsburg*	1998
*w wieku 69 lat; Brawo ! Promotorem był Tadeusz Bober

Oto uzupełnienie do kariery naukowej Wiesława Trzeciaka
mgr WF-1955, drn. med. - 1968 r., dr hab. - 1976r., prof. - 1992 r. prof. zw. - 1999 r. Był lub jest członkiem kilku Komisji PAN: m. in.: Biologii Molekularnej i Genetyki, Patofizjologii Komórki i Endokrynologii. Za granicą (UK, Francja, Niemcy, USA, Kanada, Australia) spędził łącznie 7 lat na długoterminowych stażach naukowych. Opublikował ponad 80 prac doświadczalnych i około 40 przeglądowych, poglądowych, rozdziałów w książkach i in. Doktoryzował 10 osób. Obecnie jest kierownikiem Katedry Biochemii i Biologii Molekularnej AM w Poznaniu.

Opracował na podstawie dostarczonych ankiet i własnej pamięci oraz z własnymi refleksjami Stanisław Przybylski